நல்ல சிந்தனைகள் கொடாத செல்வம்
துளசிதாசருடைய மடத்தில், ஏராளமான செல்வம் குவிந்து கிடந்தது. நிறைய சாதுக்கள் வந்து நன்றாக சாப்பிடுவர்;
தேவையான பணம், பொருள் பெற்று செல்வர். ஒரு சமயம் நான்கு திருடர்கள், சாதுக்கள் போல வேஷமிட்டு மடத்துக்குள் வந்து தங்கி விட்டனர். இரவு நேரம் வந்ததும் மடத்திலிருந்த சில பொருட்களை திருடி, கொல்லை வழியாக வெளியேற முயன்றனர்; ஆனால், அங்கிருந்த இரண்டு காவலர்கள் திருடர்களை அடித்து, உதைத்து மடத்திலிருந்தவர்களின் முன் கொண்டு வந்து நிறுத்தினர்.
"ஐயா... எங்களுக்கு புத்தி வந்தது. காவல்காரர் அடித்த அடியை மறக்க மாட்டோம்..." என்றனர்.
அவரை பார்த்து, ராமர், லஷ்மணர், "தாசரே... பொருளை சேர்த்து வைக்காதீர். அன்னதானம் மிகச்சிறந்த தானம். ஆகவே, உம் பொருளை அன்னதானம் செய்து செலவிடுங்க..." என்று கூறி, அருள் செய்து மறைந்தனர். பிறகு, அவர் அப்படியே செய்தார். இந்த புராண கதை கூறும் அறநெறி அடுத்தவருக்கு உதவுதல்....
இதை வலியுறுத்தும் பழந்தமிழ் பாடல்..
_வழங்காத செல்வரின் நல்கூர்ந்தார் உய்ந்தார்;_
_இழந்தார் எனப்படுதல் உய்ந்தார் -_ _உழந்ததனைக்_
_காப்புய்ந்தார் கல்லுதலும் உய்ந்தார்தங்_
_கைந்நோவ_
_யாப்புய்ந்தார் உய்ந்த பல.
செல்வர் யார், வறியவர் யார் என வகைபடுத்தும் நாலடியார் இந்த பாடலின் கருத்து இது..
* வான் புகழ் வள்ளுவத்தின் கருத்தில்*:
_ஏனை இரண்டும் ஒருங்கு."_
* விளக்கம்*:
நல்ல வழியில் மிகுதியாகப் பணம் சேர்த்தவர்க்கு மற்ற அறமும் இன்பமும் எளிதாக் கிடைக்கும் பொருள்களாகும்.
No comments:
Post a Comment