மனிதனின் வாழ்க்கை
சலங்கையின் விலை ஆயிரக்கணக்கில். அதைக் காலில் தான் அணிய முடியும்.
குங்குமத்தின் விலை மிகக் குறைவு அதை நெற்றியில் அலங்கரித்துக் கொள்வார்கள்.
இங்கு விலை முக்கியமில்லை அதன் பெருமை தான் முக்கியம்.
உப்புப் போன்றக் கடினமான வார்த்தைகளால் நம்மை திருத்துபவன் உண்மையான நண்பன்.
ஏழை வெளியில் நின்று பிச்சை எடுக்கிறான்.
ஆக ஏதோ ஒரு வகையில் அனைவரும் பிச்சை எடுப்பவர்களே.
காணாத கடவுளுக்கு பஞ்சாமிர்தம் படைப்பார்கள்.
கண்கண்ட கடவுளுக்கு (தாய்தந்தை) பழைய சோறும், கிழிந்தத் துணியும் கொடுப்பார்கள்.
பிறக்கும் போதும் அழுகை. சாகும் போதும் அழுகை.
இடையில் எல்லாம் நாடகம்.
அமுதமாம் பால் விற்பவர் வீடு வீடாக தெருத் தெருவாக வெயிலில் சுற்றுகிறார்.
பால்காரரைப் பார்த்தால் பாலில் தண்ணீர் ஊற்றுகிறார் என்று சண்டையிடுவார்கள்.
தண்ணீரில் நஞ்சுகளை கலந்து விற்கும் பானங்களை தலை மீது வைத்துக் கொண்டாடுகிறார்கள்.
நமதில்லாதது. எது செய்தாலும் வராது.
யாராலும் தரவும் முடியாது. பெறவும் முடியாது.
வாழும் வரை வாழ்க்கை வாழ்ந்து காட்டுவோம்.
பழக்கத்திற்கு இனியவராக, மற்றவர்களின் இதயத்தில்.
No comments:
Post a Comment